ADHD, czyli co?

Coraz częściej spotykamy się ze zjawiskiem nadpobudliwości u dzieci, dawniej było to zjawisko mało znane, współczesny świat definiuje je i charakteryzuje pod skrótowcem-nazwą ADHD. ADHD- to zespół nadpobudliwości psychoruchowej, zaburzenie psychiczne okresu dzieciństwa, określenie diagnostyczne, medyczne.
W polskim piśmiennictwie medycznym, na określenie zespołu nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci, używa się obecnie dwóch nazw:
1.amerykańskiej – Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi,
2.oraz europejskiej – Hyperkinetic Disorder, czyli zespół hiperkinetyczny lub zaburzenia hiperkinetyczne.

Schorzenie charakterystyczne dla dzieci w wieku szkolnym, możliwe do zdiagnozowania u dzieci mających trwale występujące objawy (zazwyczaj w pierwszych pięciu latach życia).
ADHD występuje u 3-8% dzieci w wieku wczesnoszkolnym (6-9 lat), w przeważającej większości u chłopców. Następnie częstość występowania zmniejsza się o 50% na każde 5 lat, jednakże u 60% dorosłych utrzymują się niektóre cechy zespołu nadpobudliwości (zwłaszcza dotyczące deficytów uwagi). Noszą wtedy  one nazwę AADD -ang. Adult attention-deficit disorder. Wg szacunkowych danych, w Polsce zespół nadpobudliwości psychoruchowej ma ok. 240 tys. dzieci.

Objawy ADHD

Dzieci z zespołem ADHD cechuje niecierpliwość, nieuważność, impulsywność zauważalne są specyficzne trudności w uczeniu się obrazowane poprzez np:

• dysleksję, dysgrafię, dysortografię.
• krótki czas skupienia uwagi,
• trudności w koncentracji,
• łatwe rozpraszanie się pod wpływem bodźców zewnętrznych.
• objawowość ADHD można sklasyfikować w trzech aspektach:
• zaburzenia uwagi (np. gorsze wyniki w szkole, słabsze kontakty z nauczycielami, zapominalstwo, nieuwaga, przeoczenia, zła organizacja),
• impulsywność (przejawia się np. w braku kontroli nad zachowaniami, gadatliwość),
• nadpobudliwość , nadruchliwość (np. trudności w zostaniu w jednym miejscu, „wiercenie się”, poczucie wewnętrznego niepokoju).

Podział na sfery:
1.Sfera ruchowa:
-niemożliwość pozostawania w jednym miejscu w bezruchu,
-bezcelowe przemieszczanie się,
-ciągły pośpiech, zmienność ruchów.
2.Sfera poznawcza:
-brak możliwości skupienia uwagi,
-pochopność,
-pobieżność myślenia,
-brak umiejętności planowania zadań, działań przez dziecko,
-pamięć krótkotrwała.
3.Sfera emocjonalna:
-silne reakcje emocjonalne,
-ekspresywność uczuć (pozytywnych i negatywnych),
-wybuchy złości i agresji.

W poradni rodzinnej Salomon w Łodzi, zajmujemy się zarówno kompleksową pomocą psychologiczną i psychiatryczną. Uczciwość zawodowa i osobista oraz nieustanne podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez naszych specjalistów to z pewnością niepodważalne atuty. Więcej informacji na temat usług z zakresu psychologii w poradni rodzinnej Salomon znajdziecie Państwo na naszej stronie.