Święto Wszystkich Zmarłych to czas wyjątkowy – czas wspomnień bliskich, których już z nami nie ma, ale także czas refleksji nad doczesnością. Dla wielu osób jest to także najtrudniejszy czas w roku – pierwsze Święto Wszystkich Zmarłych po śmierci kogoś bliskiego. Jest to również pretekst do rozmowy o emocjach i sposobie radzenia sobie z utratą bliskich nam osób.

Woda, ten prosty z punktu widzenia chemii związek stanowi podstawę właściwie wszelkich form życia, niezbędny element warunkujący przetrwanie pojedynczego organizmu jak i całego ekosystemu. Ale skupmy się na naszym ludzkim organizmie.

14 września to międzynarodowy dzień walki z wypaleniem zawodowym. W kalendarzu widnieje wiele podobnych dni, które skupiają uwagę na osobach chorych, a pośród nich nie brakuje dni poświęconych zaburzeniom i chorobom psychicznym. Wypalenie zawodowe to problem dotyczący coraz większej grupy osób i przynoszący coraz większe straty społeczne i nic nie wskazuje na to, by sytuacja ta miała się poprawić. Dlatego tak ważne jest, by umieć rozpoznać pierwsze objawy wypalenia zawodowego i umiejętnie sobie z nimi poradzić. Czym tak właściwie jest wypalenie zawodowe?

Na długi urlop, najczęściej odbywający się w okresie wakacyjnym, czekamy niemal cały rok. Zwiedzanie nowych miejsc lub powrót do tych już sprawdzonych, spędzanie czasu w ulubiony sposób i wreszcie: przerwa w obowiązkach zawodowych, ale i też domowych pozwala nie tylko odpocząć od pracy i codziennej rutyny, a także zadbać o relacje z bliskimi. Bez względu na to, jaką wykonujemy pracę, perspektywa urlopu cieszy równie bardzo. W równym stopniu ciężko jest również z urlopu wrócić do pracy. Kto z nas chociaż raz w życiu nie był po powrocie z wakacji osowiały, nie tęsknił za beztroską, a nawet czuł pewne obawy przed powrotem do pracy? Okazuje się, że blisko 80% doświadczyło podobnych emocji. I chociaż termin „depresja pourlopowa” nie określa choroby, to jednak trudny powrót z wakacji jest faktem – i problemem, z którym nie zawsze umiemy sobie poradzić. Jak zwalczyć syndrom stresu powakacyjnego?

Wraz z dyskusją na temat uzależnień, problemów, do jakich prowadzą oraz terapii, jakim poddają się osoby uzależnione, rozbrzmiewa dyskusja na temat współuzależnienia. Nierzadko diagnoza oraz terapia osób współuzależnionych jest równie trudna, jak terapia osób uzależnionych. Niekiedy też współuzależnienie przez osoby bliski mylone jest z obsesyjnym uzależnieniem od partnera. Czym tak właściwie jest współuzależnienie, o kim mówimy, że jest współuzależniony i jak współuzależnienie odróżnić od uzależnienia od partnera?

Zdrowe odżywianie i aktywność fizyczna są kluczowe dla zachowania zdrowia fizycznego i psychicznego. Zdarza się jednak, że zdrowy styl życia przeradza się w obsesję – w przypadku obsesji na punkcie aktywności fizycznej mówimy o fitoreksji, zaś obsesja na punkcie zdrowego odżywiania prowadzi do ortoreksji. Czym jest ortoreksja, gdzie przebiega granica między zdrowym odżywianiem a ortoreksją i jak to możliwe, że zdrowe odżywianie może okazać się niezdrowe?

Społeczne postrzeganie starości różni się w zależności od kultury, społeczeństwa i okresu historycznego. To, jak ludzie postrzegają starość, może wpływać na sposób, w jaki starsi ludzie są traktowani i jak sami się czują. W niektórych kulturach seniorzy traktowani są z szacunkiem i uznaniem jako źródło mądrości i doświadczenia, w innych starość może być marginalizowana lub postrzegana negatywnie. 

Osoby wysoko wrażliwe to osoby, które charakteryzują się wyjątkową wrażliwością na bodźce zewnętrzne oraz głębokim przeżywaniem emocji. Wysoka wrażliwość nie jest zaburzeniem, lecz cechą temperamentu, która występuje u około 15-20% populacji. Może przynosić zarówno korzyści, jak i wyzwania, wpływając na codzienne funkcjonowanie, relacje interpersonalne oraz zdrowie psychiczne. Kim są WWO i jak wygląda ich codzienność?

Wiele osób sceptycznie lub z oporem podchodzi do skorzystania z pomocy psychiatry. Wynika to niejednokrotnie ze stereotypów i uprzedzeń wobec psychiatrii, a także obaw wobec pierwszej wizyty u specjalisty.
Tymczasem warto zdać sobie sprawę, że leczenie psychiatryczne jest stosowane nie tylko w przypadku poważnych chorób psychicznych, ale również w sytuacjach, gdy osoba po prostu potrzebuje wsparcia w radzeniu sobie z codziennymi problemami, stresem czy emocjami.

Regulacja emocji odnosi się do zdolności kontrolowania i zarządzania swoimi emocjami w różnych sytuacjach życiowych. Jest to proces, w którym osoba stara się rozpoznać, zrozumieć i odpowiednio reagować na swoje emocje, tak aby były one odpowiednie i korzystne w danym kontekście.